Naguib Mahfouz'un "Saray Yürüyüşü" ndeki karakterin hayatı monoton ve rutin olarak tasvir edilir, bu da can sıkıntısı fikrinin geçerli olmayabileceğini düşündürmektedir. Günlük varlığı, tekrarlayan görevler ve öngörülebilir kalıplar tarafından yönetilir, heyecan veya varyasyon için çok az yer bırakır. Bu monotonluk, onun için can sıkıntısı kavramının önemsiz veya önemsiz olarak görülebileceğini gösteren durumuna istifaya yol açabilir.

Alıntı, geleneksel roller ile bu tür kısıtlamalar içinde yaşayanların duygusal manzarası arasındaki kontrastı vurgular. Hayatında uyarımın olmaması, kimlik ve doyumla daha derin bir mücadele anlamına gelir, çünkü deneyimleri etkileme zorluğu olmadan toplumsal beklentilerde gezinir. Durumu üzerindeki bu yansıma, okuyucuları değişimden yoksun bir yaşamın etkilerini ve görünüşte sıradan varlığın gizli karmaşıklıklarını dikkate almaya davet ediyor.