Güldü. 'Sürmeyecek. Hiçbir şey sürmez. Ama şimdi mutluyum. '' Mutlu, 'diye mırıldandım, kelimeyi sabitlemeye çalıştım. Ama aşk gibi, hiç tam olarak anlamadığım sözlerden biri. Kelimelerle uğraşan çoğu insan onlara çok inanmıyor ve ben bir istisna değilim-özellikle mutlu, aşk ve dürüst ve güçlü gibi büyük olanlar. Onları keskin, ucuz ve sahte ve sahte gibi küçük kelimelerle karşılaştırdığınızda çok zor ve çok görecelidirler. Bunlarla evimde hissediyorum, çünkü onlar cılız ve sabitlenmesi kolay, ama büyük olanlar zor ve onları herhangi bir güvenle kullanmak ya bir rahip ya da aptal gerekiyor.
(She laughed. 'It won't last. Nothing lasts. But I'm happy now.''Happy,' I muttered, trying to pin the word down. But it is one of those words, like Love, that I have never quite understood. Most people who deal in words don't have much faith in them and I am no exception--especially the big ones like Happy and Love and Honest and Strong. They are too elusive and far too relative when you compare them to sharp, mean little words like Punk and Cheap and Phony. I feel at home with these, because they're scrawny and easy to pin, but the big ones are tough and it takes either a priest or a fool to use them with any confidence.)
Anlatıcı, mutluluğun geçici doğasını kabul eden bir kadınla konuşmaya yansır. Mevcut sevincini ifade ederken, mutluluğun kendisini kavramak için mücadele eder, onu sevginin karmaşıklığına benzetir - her ikisi de tanımlamak ve anlamak zordur. Bu, duyguların geçici doğası etrafında daha derin bir varoluşsal düşünceyi vurgular.
"Mutlu" ve "aşk" gibi bu önemli kelimeleri "punk" ve "ucuz" gibi daha basit olanlarla karşılaştırır, bu da birincisinin genellikle öznel ve sabitlemesinin zor olduğunu düşündürür. Daha sert, daha somut terimlerle daha rahat hissetse de, derin kavramları tartışmanın genellikle sürdürülmesi zor bulduğu belirli bir naiflik veya inanç gerektirdiğini kabul eder.