Bir okuyucunun "kavrayışını" test etme fikri, bir okuyucunun yapabileceği başka bir şeyden farklı olarak, 1790 veya 1830 veya 1860'da saçmalık gibi görünüyordu. Başka ne okuyordu ama anlıyordu?
(The modern idea of testing a reader's "comprehension," as distinct from something else a reader may be doing, would have seemed an absurdity in 1790 or 1830 or 1860. What else was reading but comprehending?)
Neil Postman'ın "Kendimizi Ölümle Eğlendirmek" kitabında, bir okuyucunun kavrayışını test etme kavramının sadece modern zamanlarda nasıl ortaya çıktığını tartışıyor. 1790, 1830 ve 1860 gibi daha önceki dönemlerde okuma doğal olarak anlayışla bağlantılıydı. Kişinin anlamayı okuma eyleminden ayrı olarak değerlendirmesi gerektiği fikri, saçma olarak görülecektir. Bu, okumanın bir zamanlar kavrama anlamının basit bir eylemi olarak görüldüğünü göstermektedir.
Postman'ın yorumu, okuma ve anlama hakkındaki algıda bir değişimi vurgular. Bir zamanlar doğal bir bilişsel süreç olan şey artık ölçmek için farklı bir beceri haline geldi. Bu dönüşüm, anlayışın ölçülmesine vurgu, metinle bir katılım olarak okumanın içsel doğasından uzaklaşabileceği kültür ve eğitimdeki daha geniş değişiklikleri yansıtır.
