Joseph Heller'in "Catch-22" romanında, Catch-22 kavramı, karakterlerin davranışını yöneten paradoksal bir kural olarak hizmet ediyor. Savaşın saçmalıklarını ve bireylerin karşılaştığı bürokratik saçmalıkları vurgular. Kural, bir askerin tehlikeli görevleri uçurmaya devam etmesi durumunda çılgınca kabul edilebileceğini gösterir, ancak bu görevleri uçurmaktan kaçınmak için çılgın ilan edilmek için başvurursa, aklı başında olduğunu kanıtlar, böylece onu muafiyetten diskalifiye eder.
Bu, karakterler için kazanmayan bir durum yaratır ve kendini koruma içgüdüsü ile askeri sistemin irrasyonel talepleri arasındaki mücadeleyi vurgular. Heller'in bu temayı keşfetmesi, tehlikeli koşullarla karşı karşıya kaldığında, insan mantığının çelişkileri hakkında daha geniş bir yorumu yansıtır ve zihnin hayatta kalma arayışında korku ve tehlikeyi nasıl rasyonelleştirdiğinin özünü yakalar.