Kalabalık arasında iki mutlu sevgiliydi ve sevginin gizli gecelerin mutluluk, vahşi ama anlık, daha rahat ve derin olan bir duygu olabileceğinden şüphelenmeye başladılar.
(They were two happy lovers among the crowd, and they came to suspect that love could be a feeling that was more relaxing and deep than the happiness, wild but momentary, of their secret nights.)
Gabriel García Márquez'in "Yüz Yıllık Yalnızlık" ında, aşk, gizli karşılaşmalarda bulunan geçici sevinci aşan derin ve sakinleştirici bir duygu olarak tasvir ediliyor. Anlatıdaki sevenler, gizli anlarının yoğun ama kısa ömürlü öfori ile zıt olan bağlantılarını derinleştiren bir huzur duygusu yaşarlar.
Bu pasaj, sevgi anlayışlarının dönüşümünü vurgular ve tutkulu ve geçici heyecanlardan daha kalıcı ve yatıştırıcı bir bağa dönüştüğünü gösterir. Onların gerçekleşmesi, gerçek mutluluğun yaşamın kaosunun ortasında ortak sevginin huzurunda bulunabileceğini vurgulayarak ilişkisel samimiyetin daha derin bir anlayışını yansıtır.