'Birbirlerine güzellik ve hassasiyetle cevap vermek' konusunda çok endişeleniyorlar ve birbirlerine tepkileri aslında o kadar hassas ki, okulda bir öğleden sonra asla asla hiç bu kadar tehlikeli bir şekilde sürüklenme eğilimindedir.
(They worry a great deal about 'responding to one another with beauty and tenderness,' and their response to one another is in fact so tender that an afternoon at the school tends to drift perilously into the never-ever.)
Joan Didion'un "Bethlehem'e doğru eğilmesi" nde, bireylerin birbirleriyle güzellik ve şefkat somutlaşacak şekilde etkileşime girmeleri için sahip oldukları derin endişeleri vurguluyor. Hassasiyete yapılan bu vurgu, topluluk üyeleri arasında gerçek bağlantı ve duygusal güvenlik arzusunu duyarlılık ve bakıma yönelik ilişkilerini yönlendirir.
Bununla birlikte, Didion ayrıca, etkileşimleri besleyen bu yoğun odaklanmanın, şimdiki andan itibaren bir sürüklenmeye yol açabileceğini ve okulda neredeyse zamansız bir öğleden sonraya yol açabileceğini belirtiyor. Bu fenomen, idealize edilmiş bir bağlantı vizyonunun etraflarındaki dünyayla pratik katılımı gölgede bırakabileceği böyle bir arayışta gerçekliğin izini kaybetme risklerini ima eder.
