Çok fazla teknolojik ilerlememiz var, hayat çok telaşlı ve toplumumuzun tek bir hedefi var: hayatı daha da kolaylaştırmak için daha fazla teknolojik harikası icat etmek. Her yeni bilimsel keşif için özlem, daha fazla rahatlık ve bunu başarmak için sürekli mücadele için bir açlık yaratıyor. Ruhu öldüren, şefkat, anlayış, asalet öldüren her şey. En azından tüm suçluların diğer insanlara ne olduğunu önemsemek için zaman ayırmaz.
(We have too much technological progress, life is too hectic, and our society has only one goal: to invent still more technological marvels to make life even easier and better. The craving for every new scientific discovery breeds a hunger for greater comfort and the constant struggle to achieve it. All that kills the soul, kills compassion, understanding, nobility. It leaves no time for caring what happens to other people, least of all criminals.)
Henri Charrière'in "Papillon" dan alıntı, modern toplumun acımasız teknolojik ilerlemeler arayışının eleştirel bir görüşünü yansıtıyor. İlerleme ile olan bu takıntının genellikle çılgın bir yaşam tarzına yol açtığını ve bireylerin anlamlı insan bağlantılarına uygunluğa öncelik vermesine neden olduğunu göstermektedir. Yeni icatlar için sürekli itici güç, şefkat ve anlayış kapasitemizden uzaklaşabilir, çünkü hayatın koşuşturması başkaları için gerçek bir endişe için çok az yer bırakır.
<p.charri alg="" aras="" ayn="" beslenmesi="" bireyler="" bu="" bulma="" da=""...
