Birisi yanlış yaptığında Emma, o kişinin hala geri kalanımız gibi bir insan olduğunu hatırlamalıyız. İlk taşı atmak için acele etmemeliyiz. Kendimize, Azizler olmadıkça, zaman zaman hepimizin yanlış yaptığını hatırlatmalıyız.
(When somebody does wrong, Emma, we must remember that that person is still a human being like the rest of us. We must not rush to throw the first stone. We must remind ourselves that all of us do wrong from time to time, unless we're saints, which we aren't.)
Alexander McCall Smith'in "Emma" dan alıntı, şefkat ve anlayışın başkalarına karşı önemini vurgular. Herkesin hata yaptığını ve başkalarını sert bir şekilde yargılamamanın çok önemli olduğunu kabul eder. Yanlış yapanları eleştirmek veya cezalandırmak yerine, kendi yanılsamamızı ve ortak insanın kusur deneyimini hatırlamalıyız.
Bu pasaj, kişilerarası ilişkilere yansıtıcı bir yaklaşımı teşvik ederek, eylemlerine bakılmaksızın her bireyin onurunu tanımaya çağırıyor. Empati savunarak, kınamadan ziyade nezaketle cevap vermenin, affetme ve büyümenin suçlamaya öncelik verildiği daha insancıl bir toplumu teşvik ettiğini hatırlatır.