Švejk daha sonra Lunatic İltica'da yaşamı tanımladığında, bunu son derece eulogistik terimlerle yaptı: 'Bu loonlerin orada tutulduklarında neden bu kadar kızdıklarını gerçekten bilmiyorum. Yerde çıplak sürünebilir, bir çakal, öfke ve ısırık gibi uluyabilirsiniz. If anyone did this anywhere on the promenade people would be astonished, but there it's the most common or garden thing to do. Orada sosyalistlerin bile hayal etmediği bir özgürlük var.
(When Švejk subsequently described life in the lunatic asylum, he did so in exceptionally eulogistic terms: 'I really don't know why those loonies get so angry when they're kept there. You can crawl naked on the floor, howl like a jackal, rage and bite. If anyone did this anywhere on the promenade people would be astonished, but there it's the most common or garden thing to do. There's a freedom there which not even Socialists have ever dreamed of.)
Jaroslav Hašek'in "İyi Asker Švejk" ında, Švejk karakteri, şaşırtıcı bir takdir duygusu olan bir deli sığınmadaki yaşamı yansıtıyor. Sürünme, uluyan veya öfke gibi alışılmadık davranışların kabul edildiği mahkumlara sağlanan özgürlüğe dikkat çekiyor. Bu gözlem, sığınmacanın özgürleştirici atmosferi ile toplumun kısıtlayıcı normları arasındaki kontrastı vurgular, bu da gerçek özgürlüğün toplumsal yargının yokluğunda yattığını düşündürmektedir.
Švejk'in iltica hakkındaki yorumları, delilik ve toplumsal beklentilerin doğası hakkında daha derin bir yorum ortaya koyuyor. Sığınma dışındaki insanlar bu tür davranışlardan, kurum içinde şok olsa da, yaygın ve hatta özgürleştiricidir. Onun eulogistik açıklaması, toplumsal normlarla sınırsız kalmanın, sosyal sözleşmelerin saçmalıklarını ve bireysel ifadeye dayattıkları sınırları ima eden belirli bir güzellik olduğunu ima eder.