Kim olsak da, hangi dine ait olduğumuzu, perdeyi giymek isteyip istemediğimiz, belirli dini normları gözlemlediğimiz ya da değil, başkasının hayallerinin bir parçası haline gelmiş olsaydı gerçekten önemli değildi.
(Whoever we were-and it was not really important what religion we belonged to, whether we wished to wear the veil or not, whether we observed certain religious norms or not-we had become the figment of someone else's dreams.)
Azar Nafisi'nin "Tahran'daki Lolita'yı Okumak" ında, yazar kimlik kavramını ve toplumsal beklentilerin getirdiği sınırlamaları yansıtır. Bireysel inançlardan veya uygulamalardan bağımsız olarak - din, kıyafetler veya gelenekler - insanlar genellikle kendilerini başkalarının algıları ve arzuları tarafından tanımlanmış bulurlar. Bu duygu, dış güçlerin kişisel kimlikleri nasıl şekillendirdiğini, kişisel seçimleri ve istekleri gölgede bıraktığını vurgulamaktadır.
Nafisi, bireylerin baskıcı bir toplumun gözünde nasıl temsil veya fantezi haline gelebileceğini göstermektedir. Alıntı, bireylere kendi anlatılarını dayatmaya çalışan bir dünyada kendini tanımlama mücadelesini vurgulamaktadır. Kişisel ajansın toplumsal etiketlere direnmedeki ve uygunluk baskısının ortasında kimliğini geri kazanmada önemini vurgular.