ეს პერსპექტივა იწვევს ასახვას პირად ფასეულობებზე და ჩვენი მოქმედებების მოტივაციებზე. ეს გულისხმობს იმას, რომ ის, რაც შთააგონებს, რომ ვცდილობთ ვცდილობთ საკუთარი თავისკენ, და ჩვენი ცხოვრება მაქსიმალურად ვიცხოვროთ, ხშირად იგივეა, რაც ჩვენ ყველანაირად დავიცვათ. ჰელერის ნამუშევარი მოიცავს ომისა და ცხოვრების ბრძოლების აბსურდულობას, მაგრამ ეს ციტატა შეხსენებაა ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში მიზნისა და ღირებულების მოსაძებნად.