ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ის ციტატა მიგვითითებს იმაზე, რომ ჭეშმარიტი მტერი არ არის განსაზღვრული ერთგულებით ან მხრიდან, არამედ იმ საშიშროებით, რომლებიც მათ წარმოადგენენ. იგი ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ კონფლიქტში, ინდივიდებს შეიძლება სხვადასხვა წყაროს საფრთხე შეუქმნან, რაც აუცილებელია იმის აღიარებაში, რომ გადარჩენა ერთგულებას უწევს. ეს პერსპექტივა აყენებს მოკავშირეთა და მტრობის ტრადიციულ ცნებებს, რაც ხაზს უსვამს ურთიერთობების სირთულეს ომის დროს.

იმის თქმით, რომ მტერი არის ყველას, ვინც შეიძლება გამოიწვიოს დაღუპვა, ჰელერი ავლენს ომის დროს არსებულ აბსურდულობას და მორალურ ბუნდოვანებებს. ყურადღება გამახვილებულია იდეოლოგიური განსხვავებებიდან თვითგამორკვევის ინსტინქტამდე და მკითხველს მოუწოდებს გადახედონ, თუ როგორ ხედავენ მოწინააღმდეგეებს ფართო კონტექსტში. ეს თემა უმთავრესია "Catch-22"-ის თხრობით, სადაც ომის აბსურდულობებს ხშირად აწყნარებენ ხაზებს მეგობარსა და მტერს შორის.