ეს პერსპექტივა ასახავს ფუნდამენტურ პრინციპს, რომელიც ნაპოვნია მრავალ ფილოსოფიურ და სულიერ სწავლებაში, განსაკუთრებით ბუდიზმში. იგი ნიშნავს, რომ შესრულებული ცხოვრება გულისხმობს სხვების კეთილდღეობის პრიორიტეტს, რაც საბოლოოდ იწვევს საკუთარი თავის უფრო დიდ სიხარულს და კმაყოფილებას. ჩვენი მოქმედებების გავლენის აღიარება სხვებზე ხელს უწყობს ურთიერთკავშირისა და თანაგრძნობის გრძნობას.