ძალადობის საწინააღმდეგო პოლიტიკა თავდაპირველად მიზნად ისახავდა სისტემური საკითხების გამოწვევასა და გარდაქმნას, როგორიცაა პატრიარქობა, რასიზმი და სიღარიბე. ამასთან, მნიშვნელოვანი ცვლილება მოხდა პოლიციის ძალებთან თანამშრომლობისკენ, რაც ძირეულად ეწინააღმდეგება ამ მოძრაობების თავდაპირველ მიზნებს. ეს პარტნიორობა ეხება იმის გამო, რომ პოლიცია, როგორც წესი, უკავშირდება ჩაგვრის იმ სისტემებს, რომლებიც ამ მოძრაობებს ცდილობდნენ დემონტაჟს.
ეს ტრანსფორმაცია ხაზს უსვამს დაძაბულობას სოციალური სამართლიანობის აქტივიზმის შიგნით, რადგან პოლიციის შესაბამისობა გულისხმობს ჩაგვრის ფესვების დაპირისპირებას. სარა შულმანმა, თავის წიგნში "კონფლიქტი არ არის ბოროტად გამოყენება", განიხილავს ზიანის, საზოგადოების პასუხისმგებლობის და შეკეთების აუცილებლობის სირთულეებს, მიგვითითებს იმაზე, რომ ჭეშმარიტი პროგრესი მდგომარეობს ამ სისტემური უთანასწორობის მოგვარებაში, ვიდრე მათ აძლიერებს მათ ალიანსებს შევიწროებული ინსტიტუტებით.