თავის წიგნში "კონფლიქტი არ არის ბოროტად გამოყენება", სარა შულმანი ხაზს უსვამს უზენაესობის უარყოფით გავლენას პიროვნულ განვითარებაზე. იგი ამტკიცებს, რომ როდესაც პირები ზედმეტად განიცდიან, მათ არ აქვთ კონსტრუქციული ყურადღება და არ გამოტოვებენ არსებით სწავლებებს, რომლებიც ხელს უწყობენ სოციალური და ცხოვრებისეული უნარების შეძენაში. ეს უგულებელყოფა იწვევს თვითრეგულირების სწავლის წარუმატებლობას, რაც გადამწყვეტია სოციალური სიტუაციების ეფექტურად ნავიგაციისთვის.
შულმანი ხაზს უსვამს, რომ ამ გადაჭარბებამ შეიძლება შექმნას დაბნეულობა სურვილებსა და საჭიროებებს შორის. როდესაც სურვილები მუდმივად ემსახურებიან ძირითადი საჭიროებების მოგვარების გარეშე, ეს აფერხებს ინდივიდის შესაძლებლობას განასხვავოს ის, რაც ნამდვილად არსებითი და რა არის სასურველი. ამრიგად, წიგნი აკრიტიკებს ინდულგენციის ცნებას და მის შედეგებს თემებში პიროვნულ ზრდასა და პასუხისმგებლობასთან დაკავშირებით.