ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში, რთული ემოციები ცხოვრებისა და ჯანმრთელობის შესახებ, მადლიერების და იმედგაცრუების დამაჯერებლად ხდება. ციტატა ხაზს უსვამს პარადოქსს, რომ აფასებს ჯანმრთელობას, ხოლო სიკვდილიანობის გარდაუვალობას იწვევს. ეს ასახავს ადამიანის მდგომარეობას სიხარულის შეგრძნების გამო, მაგრამ ერთდროულად აღიარებს სიკვდილის სიზუსტე.
ეს ორმაგობა განასახიერებს ადამიანის გამოცდილების არსს, სადაც მადლობის მომენტები ხშირად მწარედაა შერწყმული. ჰელერის სიტყვები გვაიძულებს დავუპირისპირდეთ ჩვენს გრძნობებს ცხოვრების შესახებ, ხელს უწყობს ჩვენი ჯანმრთელობისა და არსებობის უფრო ღრმა ცნობიერების ამაღლებას, ხოლო აღიარებს სიბრაზეს და შიშს, რომელიც მოდის ჩვენი დროებითი ხასიათის ცოდნით.