ციტატა ასახავს იმ აზრს, რომ საკუთარ თავზე ან სხვებზე ტკივილის მიყენება შეიძლება ფესვგადგმული იყოს სიყვარულის სურვილისადმი. იმის ნაცვლად, რომ მიაღწიოს მიზანს, ამგვარი მოქმედებები ცხადყოფს ფუძემდებლურ დაუცველობას და თანაგრძნობის საჭიროებას, საბოლოოდ ხაზს უსვამს გრძნობების კომუნიკაციის ჯანსაღი გზების პოვნის მნიშვნელობას და ეძებს სიყვარულს, რომელსაც ჩვენ გვინდა.