შენობები და ფორმები კონტურის გარეშე დაფრინავდნენ მის მახლობლად, ხმაურის გარეშე, მძლავრი, ძლიერი, დროული ტალღის ზედაპირზე დაუფიქრებლად ეცვათ.
(Buildings and shapes without contour were flying near him without noise, worn implacably on the surface of a strong, timeless wave.)
ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში არსებობს სურეალური შენობების და დაუზუსტებელი ფორმების ნათელი გამოსახულება, რომლებიც ჩუმად ტრიალებენ პროტაგონისტი. ეს სტრუქტურები, რომელთაც არ აქვთ რაიმე მკაფიო მონახაზი, გადმოსცემენ დეზორიენტაციის გრძნობას და ომის დროს პერსონაჟების გამოცდილების აბსურდულობას. ხმის არარსებობა ხაზს უსვამს გარემოს საშინელი და ოცნების ხარისხს.
ძლიერი, მარადიული ტალღის მიერ ამ ფორმების ცნება მიგვითითებს უზარმაზარი ძალით, რომელიც აყალიბებს მათ გარშემო მოვლენებს, რაც ხაზს უსვამს გარდაუვალობასა და პერსონაჟებს. ეს გამოსახულება იპყრობს იმ სამყაროს არსს, სადაც ომის ქაოსი ამახინჯებს რეალობას, რის გამოც ჩართულმა შეგრძნებებმა დაკარგა და შეაქო.