კლევინგერი უკვე გზაში იყო, მისი სავარძლის ნახევარი ემოციით, თვალებით ტენიანი და ტუჩები მოისროლა და ფერმკრთალი. როგორც ყოველთვის მოხდა, როდესაც ის ჩხუბობდა იმ პრინციპებს, რომლებშიც მას ვნებიანად სჯეროდა, ის დასრულდებოდა, რომ გააფთრებულიყო ჰაერისთვის და გაამძაფრა დამაჯერებლობის მწარე ცრემლები. ბევრი პრინციპი იყო, რომელშიც კლევინგერს ვნებიანად სჯეროდა. ის გიჟდებოდა.
(Clevinger was already on the way, half out of his chair with emotion, his eyes moist and his lips quivering and pale. As always occurred when he quarreled over principles in which he believed passionately, he would end up gasping furiously for air and blinking back bitter tears of conviction. There were many principles in which Clevinger believed passionately. He was crazy.)
კლევინგერი ასახულია, როგორც უაღრესად ემოციური ხასიათი, რომელიც ღრმად იმოქმედებს მის რწმენებზე და მის პრინციპებზე, რომელსაც იგი ძვირფასად ატარებს. მისი ვნება აშკარაა, რადგან ის ხდება ანიმაციური დისკუსიების დროს, ხშირად აჩვენებს ისეთი დისტრესის ნიშანს, როგორიცაა ტენიანი თვალები და პირის ღრუ. ეს ინტენსიური ემოციური მდგომარეობა მწვერვალს აღწევს, როდესაც ის აღმოჩნდება სუნთქვისკენ, რაც ხაზს უსვამს მისი დამაჯერებლობის სიღრმეს და მას არეულობას იწვევს.
მიუხედავად მისი ძლიერი რწმენის მიუხედავად, მის გარშემო მყოფი პირები აღიქვამენ კლევინგერს, როგორც ირაციონალურ ან ზედმეტად მგზნებარე, და ეწოდება მას "გიჟად". ეს ასახავს უფრო ფართო თემას "Catch-22"-ში, სადაც ინდივიდუალურ მსჯავრდებულსა და საზოგადოებრივ ნორმებს შორის შეტაკება ხშირად იწვევს გაუგებრობასა და იზოლაციას. კლევინგერის მხურვალე ასახავს კონფლიქტს იდეალიზმსა და მკაცრ რეალობებს შორის, რომელთა წინაშე დგას ომის შედეგად დაზარალებულ სამყაროში.