სიკვდილი შეუქცევადი იყო, იგი ეჭვობდა და მან დაიწყო ფიქრი, რომ აპირებდა დაკარგვას
(Death was irreversible, he suspected, and he began to think he was going to lose)
ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22", პროტაგონისტი სიკვდილის ღრმა რეალობას უწევს, განიხილავს მის მუდმივ ბუნებას და გარდაუვალ ზარალს, რომელიც თან ახლავს მას. ამ რეალიზაციის წონა მას სასოწარკვეთილ მდგომარეობაში მიგვიყვანს, რაც ხაზს უსვამს რომანის შესწავლას ომის აბსურდულობისა და უშედეგოობის შესახებ. ეს შინაგანი ბრძოლა ასახავს წიგნის ფართო თემებს, სადაც პერსონაჟები თავიანთი გარემოებების სასაცილოდ ემუქრებათ.
ჰელერი ოსტატურად ერწყმის იუმორსა და ტრაგედიას, რაც ასახავს, თუ როგორ ხდება მათი სიკვდილიანობის დაპირისპირების პერსონაჟები პარადოქსში, რომელიც განსაზღვრავს მათ არსებობას. ყველაფრის დაკარგვის შიში, მათ შორის სიცოცხლის ჩათვლით, აყალიბებს მათ მოქმედებებსა და გადაწყვეტილებებს, რაც ხაზს უსვამს აბსურდულობას, რომ შეინარჩუნოს კონტროლი ქაოსის ფონზე. საბოლოო ჯამში, "Catch-22" ემსახურება ადამიანის მდგომარეობასა და კონფლიქტებს, რომლებიც წარმოიქმნება სიკვდილით დაპირისპირებით.