მიჩ ალბომის წიგნში "The Time Keeper", ადამიანის სიკვდილიანობის კონცეფცია გამოიკვლია იმ აზრით, რომ ღმერთმა შემოიტანა შეზღუდვები ჩვენს ცხოვრებაზე. ეს შეზღუდვა ემსახურება ფუნდამენტურ მიზანს, რომელიც დაკავშირებულია დროისა და არსებობის მნიშვნელობასთან. ჩვენი დღეების სასრული ბუნება გვამხნევებს, რომ ვიფიქროთ იმაზე, თუ როგორ ვატარებთ ჩვენს დროს და რა მნიშვნელობა აქვს ცხოვრებაში.
იმის აღიარებით, რომ ყოველი დღე შეზღუდულია, შეგახსენებთ, რომ ვაფასებთ და მაქსიმალურად ისარგებლონ ჩვენი მომენტებით. თხრობა მიგვითითებს იმაზე, რომ სიცოცხლის დაფასების გადაუდებლობა გამომდინარეობს ჩვენი გაგებისგან, რომ დრო არ არის უსასრულო. ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს აწმყოს უფრო ღრმა დაფასებას და შთააგონებს, რომ შინაარულად ვიცხოვროთ.