ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში, იოსარიანსა და მაიორ დანბს შორის საუბარი მნიშვნელოვან პერსპექტივას ავლენს თვით ინტერესების შესახებ. იოსარიანი გამოხატავს სურვილს, რომ პრიორიტეტული იყოს საკუთარი კეთილდღეობა, გამოწვევას უწევს მოსაზრებას, რომ ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს კოლექტიური სიკეთე. მისი პასუხი დენბის რიტორიკულ კითხვაზე ხაზს უსვამს ფუნდამენტურ სკეპტიციზმს სხვების მოსალოდნელი მორალური ვალდებულებების შესახებ.
ეს გაცვლა ხაზს უსვამს იოსარიანის მზარდ იმედგაცრუებას საზოგადოებრივი მოლოდინებით, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ თუ ყველას მოიქცეოდა მხოლოდ საკუთარი ინტერესებით, საბოლოოდ სულელური იქნებოდა სხვაგვარად გაკეთება. ეს ასახავს უფრო ღრმა კომენტარს ომის აბსურდულობის და ადამიანის ბუნების სირთულეების შესახებ, რაც იოსარიანის ხასიათის განვითარებაში მნიშვნელოვან მომენტს აღნიშნავს.