Epictetus, Stoic Philosopher, ხაზს უსვამს იმ გამოწვევებს, რომლებიც წარმოადგენენ იმ პირებს, რომლებიც ფილოსოფიის მხოლოდ ზედაპირულ ცოდნას ფლობენ. იგი გამოთქვამს შეშფოთებას, რომ შეზღუდული გაგების მქონე პირები შეიძლება გახდნენ ზედმეტად თავდაჯერებული და რთული, რომ მნიშვნელოვანი განხილვაში ჩაერთონ. ამ ზედაპირულმა გაგებამ შეიძლება გამოიწვიოს ისინი სისულელედ იმოქმედონ, რადგან მათ ხშირად სჯერათ, რომ მათ უფრო მეტი იციან, ვიდრე სინამდვილეში აკეთებენ. ციტატა წარმოადგენს ნაწილობრივი სიბრძნის პოტენციურ ხარვეზებს. იგი ხაზს უსვამს ღრმა, ნამდვილი გაგების მნიშვნელობას ფილოსოფიურ დისკუსიებში და აფრთხილებს ამპარტავნების წინააღმდეგ, რომელსაც თან ახლავს მცირე ცოდნა. ფილოსოფიით გააზრებული და ღიად ჩართვა მოითხოვს იმაზე მეტს, ვიდრე მხოლოდ ზედაპირის დონის ცნობიერებას; იგი მოითხოვს ვალდებულებას უწყვეტი სწავლისა და თავმდაბლობისკენ.

epictetus, stoic ფილოსოფოსი, ხაზს უსვამს იმ გამოწვევებს, რომლებიც წარმოადგენენ იმ პირებს, რომლებსაც ფილოსოფიის მხოლოდ ზედაპირული ცოდნა აქვთ. იგი გამოთქვამს შეშფოთებას, რომ შეზღუდული გაგების მქონე პირები შეიძლება გახდნენ ზედმეტად თავდაჯერებული და რთული, რომ მნიშვნელოვანი განხილვაში ჩაერთონ. ამ ზედაპირულმა გაგებამ შეიძლება გამოიწვიოს ისინი სისულელედ იმოქმედონ, რადგან მათ ხშირად სჯერათ, რომ მათ უფრო მეტი იციან, ვიდრე სინამდვილეში აკეთებენ.

ციტატა ემსახურება ნაწილობრივი სიბრძნის პოტენციურ ხარვეზებს. იგი ხაზს უსვამს ღრმა, ნამდვილი გაგების მნიშვნელობას ფილოსოფიურ დისკუსიებში და აფრთხილებს ამპარტავნების წინააღმდეგ, რომელსაც თან ახლავს მცირე ცოდნა. ფილოსოფიით გააზრებული და ღიად ჩართვა მოითხოვს იმაზე მეტს, ვიდრე მხოლოდ ზედაპირის დონის ცნობიერებას; იგი მოითხოვს ვალდებულებას უწყვეტი სწავლისა და თავმდაბლობისკენ.