მან ასობით ნამცხვარი GI საპნის ტკბილ კარტოფილში შეიტანა მხოლოდ იმის დასადგენად, რომ ხალხს აქვს ფილისტინების გემო და არ იცის განსხვავება სიკეთესა და ცუდს შორის.
(He mashed hundreds of cakes of GI soap into the sweet potatoes just to show that people have the taste of Philistines and don't know the difference between good and bad.)
ჯოზეფ ჰელერის რომანში "Catch-22", პერსონაჟი განზრახ აერთიანებს GI საპნის უამრავ ნამცხვარს ტკბილ კარტოფილში, რათა გააკეთოს განცხადება ხალხის გამჭრიახობის შესახებ. ეს მოქმედება ხაზს უსვამს მის რწმენას, რომ საზოგადოებას, რომელიც სასადილოების მიერ არის ასახული, აქვს გემოვნების ცუდი გრძნობა და ვერ აფასებს ხარისხს. იგი ამას აღიქვამს, როგორც ხალხის პრეფერენციების 'ფილისტინის' ბუნების დემონსტრირებას.
ეს პროვოკაციული მოქმედება წარმოადგენს კულტურული ფასეულობების კრიტიკას და ბადებს კითხვებს ცხოვრებაში გემოვნებისა და დაფასების ნიუანსების შესახებ. ჰელერი იყენებს ამ მაგალითს, რათა გამოავლინოს შესაბამისობის აბსურდულობა და ინდივიდების წარუმატებლობა, რომ აღიარონ და დააფიქსირონ ის, რაც ნამდვილად კარგია. ამ სატირული ლინზების საშუალებით იგი იკვლევს ინდივიდუალურობისა და საზოგადოებრივი ნორმების თემებს.