ის წარმოადგენს უდანაშაულობას და უდანაშაულობამ მიიღო ასეთი ღრმა დარტყმა ჩვენს დროში. ჩვენ დასცინოდნენ. ჩვენ ეს გადავწყვიტეთ. ჩვენ ეს ინტენსიური თერაპიით გამოვიყენეთ და გულწრფელად რომ ვთქვათ, ვერ ვხედავ, როგორ შეიძლება გადარჩეს. და მაინც აქ და იქ ერთი ხედავს მისი შუქის ციმციმებს - უბრალოდ ციმციმებს. ასე რომ, ჩვენ ვიცით, რომ უდანაშაულობა არ არის მთლიანად მკვდარი. ანგუსი
(He represents innocence, and innocence has taken such a profound battering in our times. We have mocked it. We have sullied it. We have put it in intensive care, and frankly, I don't see how it can survive. And yet here and there one sees flickers of its light – just flickers. And so we know that innocence isn't entirely dead. Angus)
ციტატა ასახავს უდანაშაულობის კონცეფციას და საზოგადოებაში მის ამჟამინდელ მდგომარეობას, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ იგი მძიმედ იყო ზიანი და უპატივცემულ იქნა. ავტორი ასახავს უდანაშაულობას, როგორც რაღაც დელიკატურ, მნიშვნელოვან გამოწვევებსა და დაცინვას, რაც საფრთხეს უქმნის მის გადარჩენას. ეს დაზიანებული სახელმწიფო ხაზს უსვამს თანამედროვე კულტურაში დანაკარგის განცდას, რაც ხაზს უსვამს, თუ როგორ აიძულა ეს აუცილებელი ხარისხი ზღვარზე.
მიუხედავად გაჭირვების მიუხედავად, "მისი შუქის ციმციმების" ხსენება მიუთითებს იმაზე, რომ ჯერ კიდევ არსებობს უდანაშაულობის შეხედულებები, რომლებიც შენარჩუნებულია და შეგვახსენებს, რომ იგი მთლიანად არ ჩაქრება. ეს მომენტები იმედს გვთავაზობს, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ სამყაროშიც კი, რომელიც ხშირად ძირს უთხრის უდანაშაულობას, მისი არსებობის კვალი ჯერ კიდევ არსებობს, რომელსაც შეუძლია შთააგონოს და რეზონანსული იყოს ინდივიდებთან, ემსახურება როგორც მისი გამძლეობის აღთქმას.