დიდი ძმის გამოსახულება წარმოადგენს თანამედროვე სათვალთვალო კულტურას, სადაც ყველა ნაბიჯს აკონტროლებს, ქმნის ჩაგვრის გრძნობას. პროტაგონისტი ამტკიცებს, რომ პირადმა პასუხისმგებლობამ ინდივიდებს უნდა აძლევდეს გადაწყვეტილების მიღებას, თუნდაც მათ საფრთხეები ჰქონდეთ. ვიდრე დამცავი ყოფნა, მთავრობის როლი ეჭვქვეშ აყენებს, რაც მხარს უჭერს პირად თავისუფლებასა და არჩევანს დაბრუნებას, თუნდაც პოტენციური საფრთხის წინაშე. ეს პერსპექტივა მოითხოვს გადახედვას, თუ რამდენად შესაფერისია კონტროლი უსაფრთხოებისა და შესაბამისობისკენ სწრაფვაში.