ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22" ქაოტურ სცენაზე, აღფრთოვანება და დაბნეულობა იფეთქებს, რადგან პერსონაჟები ყვირიან ვინმეს დაბრუნების შესახებ. ძახილი მიგვითითებს რელიეფისა და განგაშის ნაზავზე, რამაც სხვებმა ეჭვქვეშ დააყენონ ამ დაბრუნების შედეგები. მათი ხმების გადაუდებლობა ხაზს უსვამს რომანის აბსურდულობის თემებს და მათი გარემოებების სასტიკ ხასიათს.
ეს მომენტი იძენს პერსონაჟების ინსტინქტურ რეაქციებს აღქმულ საფრთხეებზე, რაც ასახავს შიშის გავრცელებულ გრძნობას და გადარჩენისთვის ბრძოლას. სასტიკი ბრძანება, რომ გაატაროს, კიდევ უფრო ხაზს უსვამს მათ ქაოტურ გარემოს, სადაც რაციონალობა ხშირად იძლევა პანიკას. ჰელერი ამ ინტენსივობას იყენებს ომის აბსურდულობისა და ადამიანის მდგომარეობის კრიტიკისთვის.