მე უფრო მეტი სიხარული ვიპოვე მწუხარებაში, ვიდრე შენ იპოვე სიხარულში.
(I found more joy in sorrow than you could find in joy.)
ეს ციტატა იკვლევს ადამიანური ემოციების ღრმა სირთულეს და ვარაუდობს, რომ ზოგჯერ ინდივიდები სრულყოფილების უფრო ღრმა ან მნიშვნელოვან გრძნობას იღებენ გაჭირვების ან მელანქოლიის გამოცდილებიდან, ვიდრე ბედნიერების მომენტებიდან. ის ასახავს პიროვნული ზრდის პარადოქსულ ხასიათს უბედურების გზით და იმ აზრზე, რომ ჩვენს ტანჯვას შეუძლია გამოავლინოს შეხედულებები ან თვისებები, რაც არ შეიძლება წმინდა ბედნიერებამ. ასეთი პერსპექტივა შეიძლება ეხმიანებოდეს მათ, ვისაც სჯერა, რომ სირთულეები ხელს უწყობს გამძლეობას, გამჭრიახობას და ცხოვრების უფრო მდიდარ გაგებას. ის ხელს უწყობს ტკივილის დაფასებას, როგორც ადამიანის გამოცდილების სასიცოცხლო ნაწილს, რომელსაც შეუძლია საკუთარი სახის სიხარული და განმანათლებლობა.
