მე მაქვს ასეთი თავისუფლება, როცა ნიღაბში ვცხოვრობ და პირიქით, თავს ძალიან დაუცველად ვგრძნობ, როცა კამერა ჩემს ნამდვილ სახეს იღებს. რაღაცნაირი განსხვავებაა კარიდან სვიტერით და ჯინსით ან სპიდოში გასვლას შორის.
(I have such freedom when I'm living through a mask, and by contrast, can feel very exposed when a camera is capturing my real face. Kind of like the difference between walking out your front door in a sweater and jeans or in a Speedo.)
ეს ციტატა იკვლევს კონტრასტს კონფიდენციალურობას შორის, რომელსაც ვგრძნობთ ნიღბის ან პერსონის მიღმა დამალვისას და დაუცველობას შორის, რომელიც თან ახლავს ნამდვილ ექსპოზიციას. ის ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ გვაძლევს ნიღბები ან ინტერპრეტაციები საშუალებას ვიაროთ სამყაროში დაცულობის გრძნობით, ხოლო ჩვენი ჭეშმარიტი მე-ს გამოვლენამ შეიძლება გვაგრძნობინოს დაუცველად და არაკომფორტულად. ტანსაცმლის ანალოგია ხაზს უსვამს პიროვნული ავთენტურობის ბარიერების მნიშვნელობას და იმაზე, თუ როგორ მოქმედებს ისინი ჩვენს თვითაღქმასა და ურთიერთქმედებებზე. ეს იწვევს ინტროსპექციას ავთენტურობასა და თვითდაცვას შორის ბალანსის შესახებ და იმაზე, თუ როგორ აყალიბებს საზოგადოების აღქმა ჩვენს კომფორტს დაუცველობით.
