მე ვარ სპორადული მკითხველი. მაქვს მომენტები, როცა ვერ ვჩერდები... მერე რაღაცნაირად მავიწყდება, რომ კითხვა შემიძლია. მაგრამ შემდეგ მე მივდივარ, "ო ღმერთო, დიახ, წიგნები!"
(I'm a sporadic reader. I have moments when I can't stop... then I kind of forget that I can read. But then I go, 'Oh God, yeah, books!')
ეს ციტატა ლამაზად ასახავს კითხვასთან ჩვენი ურთიერთობის მერყევ ბუნებას. ხანდახან, წიგნების ხიბლი დაუძლეველად გვხიბლავს, რაც გვიჭირს მათი ჩაძირვა. სხვა დროს, ცხოვრებისეული ყურადღების გაფანტვა ან განწყობის ცვლილება გვაიძულებს დავივიწყოთ ის სიხარული და გაოცება, რასაც კითხვა შეუძლია. ის ეხმიანება ყველას, ვინც განიცადა ეს აკვიატება - ინტენსიური ჩართულობის მომენტები, რასაც მოჰყვება უგულებელყოფის პერიოდები. მიუხედავად ამისა, წიგნების მაგიის დამახსოვრებისა და ხელახლა აღმოჩენის განმეორებითი ციკლი ხაზს უსვამს მათ მუდმივ მიმზიდველობას. კითხვა ყოველთვის არ არის მუდმივი, მაგრამ ის მომენტები, როდესაც ის გვაბრუნებს, გვახსენებს მის დამამშვიდებელ, გაქცევის თვისებებს, რომლებსაც ჩვენ ძვირფასია.
