2010 წელს, მე ვიყავი 17 ან 18 წლის და ვფიქრობდი: "დიახ, ოლიმპიადა, ეს შეიძლება მოხდეს".
(In 2010, I was 17 or 18 and thought, 'Yeah, the Olympics, that might happen.')
ეს ციტატა ასახავს ახალგაზრდული ამბიციისა და იმედის მომენტს. ის ასახავს მოზარდობის პერიოდში დიდი ოცნების უნივერსალურ გამოცდილებას, ხშირად შესაძლებლობის განცდას და მომავლის ოპტიმიზმს. სპიკერი აღიარებს, რომ მათი მისწრაფებები ამ ასაკში შეიძლება არ იყო გარკვეული, მაგრამ უბრალო სიზმრის მოქმედება მნიშვნელოვანი მოტივატორია. ის ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ წარმოუდგენიათ ახალგაზრდები თავიანთ პოტენციალს, და შეუპოვრობისა და იმედის მნიშვნელობას მაშინაც კი, როდესაც გზა გაურკვეველია. ასეთი რეფლექსია გვახსენებს ადრეულ ასაკში მისწრაფებების აღზრდის მნიშვნელობას, დაუყოვნებელი შედეგის მიუხედავად.
