თავის რომანში "Palmer Eldritch- ის სამი სტიგმატა", ფილიპ კ. დიკი იკვლევს თვითშემეცნების თემას და ჭეშმარიტი ბუნების დაპირისპირების რთულ მოგზაურობას. პროტაგონისტი ასახავს იმ გამბედაობას, რომელიც სჭირდება საკუთარი მორალური წარუმატებლობის აღიარებას და მათი პიროვნების ბნელ ასპექტებს. ეს შინაგანი ბრძოლა ხაზს უსვამს ადამიანის ბუნების სირთულეს და თანდაყოლილ შესაძლებლობებს როგორც სიკეთისა და ბოროტების მიმართ ინდივიდებში.

ეს ინტროსპექცია იწვევს ღრმა გაცნობიერებას, რომ ადამიანის ქმედებები არ არის მხოლოდ უბედური შემთხვევები, არამედ გამომდინარეობს ავთენტური თვითმყოფადობისგან. შეცდომების აღიარების სურვილი და იმის აღიარება, რომ ამგვარი ტენდენციები შეიძლება განმეორდეს, აჩვენებს ადამიანის მდგომარეობის ღრმა გაგებას. დიკის ნაშრომი მკითხველს იწვევს, რომ განიხილონ საკუთარი თავის მიმართ არასასიამოვნო ჭეშმარიტების წინაშე არსებული აუცილებლობა, საბოლოოდ კი კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს რას ნიშნავს ჭეშმარიტად გულწრფელი.