დაფნის კანიონი ერთგვარი გროტესკულია. ეს ბუნების თემატიკის ადგილია და ყველა გაბრაზებულია.
(Laurel Canyon is kind of grotesque. It's this nature-themed place, and everybody is kind of angry.)
---ჯოშ ტილმანი--- ასახავს დაფნის კანიონის პარადოქსს, ლოკაციას, რომელიც ხშირად ასოცირდება ბუნებრივ სილამაზესთან და მხატვრულ ისტორიასთან. მისი სიტყვები ვარაუდობს, რომ მისი იდილიური გარეგნობის ქვეშ იმალება უკმაყოფილება და არეულობა. ეს კონტრასტი ხაზს უსვამს იმას, რომ კრეატიულობითა და სიმშვიდით ცნობილ ადგილებს ზოგჯერ შეიძლება ჰქონდეთ ძირითადი დაძაბულობა, შესაძლოა დიდების, გარემოს ან იმედგაცრუების ზეწოლის გამო. ციტატა მოგვიწოდებს გადავხედოთ იდეალიზებულ ცნებებს ბუნებრივი ან მხატვრული თავშესაფრების შესახებ, იმის გაცნობიერებით, რომ ადამიანური ემოციები და წინააღმდეგობები ხშირად ჭარბობს ყველაზე თვალწარმტაცი ადგილებსაც კი.
