თავად ლიბერალიზმი ვერ მოხერხდა და საკმაოდ კარგი მიზეზის გამო. ეს ძალიან ხშირად კომპრომეტირებულ იქნა იმ ხალხის მიერ, ვინც ამას წარმოადგენდა.
(Liberalism itself has failed, and for a pretty good reason. It has been too often compromised by the people who represented it.)
ლიბერალიზმი, როგორც იდეოლოგია, იბრძოდა მიზნობრივი მიზნების მისაღწევად იმ პირთა გავლენის გამო, ვინც აცხადებს, რომ დაიცვას თავისი პრინციპები. ამ წარმომადგენლების მიერ განხორციელებულმა კომპრომისებმა განაპირობა იმ ძირითადი ფასეულობების განზავება, რომლის მიზანია ლიბერალიზმი, როგორიცაა თანასწორობა და სოციალური სამართლიანობა. მთლიანობის შეუსრულებლობამ გამოიწვია მომხრეებს შორის იმედგაცრუება და იმის აღქმა, რომ ლიბერალიზმი არ შეესაბამება მის დაპირებებს.
ჰანტერ ს. ტომპსონმა, თავის წიგნში "შიში და ლაშქრობა კამპანიის ბილიკზე '72", აკრიტიკებს ამ ფენომენს, თუ როგორ ხვდებიან ძალაუფლება ხშირად უღალატებენ იმ იდეალებს, რომლებსაც ისინი მხარს უჭერენ. ლიბერალურ პოლიტიკოსებსა და მათ ფუძემდებლურ რწმენას შორის გათიშვა ხელს უშლიდა პროგრესს და ხელი შეუწყო ცინიზმს საზოგადოებაში, რამაც გამოიწვია ლიბერალიზმის ეფექტურობის გადახედვა საზოგადოებრივ საკითხების მოგვარებაში.