ყველას აქვს უფლება გააკეთოს ის, რაც კანონი არ კრძალავს და კანონი არ კრძალავს საკუთარ თავს ტყუილს.
(Everyone has the right to do what the law does not prohibit, and the law does not prohibit lying to oneself.)
ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ის ციტატა ხაზს უსვამს იმ მოსაზრებას, რომ პირებს აქვთ კანონით დადგენილი საზღვრების მოქმედების თავისუფლება, რაც ხაზს უსვამს პიროვნულ ავტონომიას. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ სანამ ქმედებები არ ეწინააღმდეგება იურიდიულ სტანდარტებს, პირებს თავისუფლად შეუძლიათ აირჩიონ თავიანთი ბილიკები, მაშინაც კი, თუ ეს არჩევანი მოიცავს თვითდახმარებას.
ეს იდეა ასევე წარმოშობს თვითშემეცნების და ზნეობის სირთულეს. მიუხედავად იმისა, რომ კანონი საშუალებას აძლევს გარკვეულ თავისუფლებებს, იგი იწვევს ასახვას საკუთარი თავის სიცრუის შედეგებზე, პირად არჩევანში ავთენტურობისა და ჭეშმარიტების შესახებ კითხვების წამოყენებას. საბოლოო ჯამში, იგი ხაზს უსვამს განსხვავებას იურიდიულ უფლებებსა და მორალურ ვალდებულებებს შორის.