ზნეობრივი სილამაზის კონცეფცია წარმოდგენილია, როგორც სილამაზის მნიშვნელოვანი და მკაფიო ფორმა, რაც პოტენციურად გვთავაზობს ღვთიური უფრო ღრმა გაგებას. ეს პერსპექტივა მიგვითითებს იმაზე, რომ ღმერთი შეიძლება გამოვლინდეს გამოცდილებითა და გამონათქვამებით, რომლებიც გადალახავს ტრადიციულ რელიგიურ კონტექსტებს, რაც გულისხმობს კავშირს ხელოვნებას, მუსიკასა და სულიერებას შორის.
ეს იდეა არამარტო გააზრებული, არამედ აფიქსირებს, თუ როგორ შეიძლება აღქმა წმინდა ან წმინდა ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ეს მიუთითებს იმაზე, რომ სილამაზის მომენტები, იქნება ეს სპექტაკლი, ვიზუალური ნამუშევარი, თუ პიროვნების სიურპრიზი, შეიძლება ემსახურებოდეს როგორც ღვთაებრივი, თუნდაც საერო გარემოში.