ახლა სად ვიყავით? წაიკითხეთ ბოლო სტრიქონი. '' წაიკითხეთ ბოლო სტრიქონი, 'წაიკითხეთ უკანალი, ვისაც შეეძლო გაეღვიძებინა. პოლკოვნიკმა წამოიძახა. 'სხვისი.' 'წაიკითხეთ ბოლო სტრიქონი.' წაიკითხეთ კაპიტალი. ეს ისევ ჩემი ბოლო ხაზია! ' შეირყა პოლკოვნიკმა, რისხვა მეწამულად გადააქცია. 'ოჰ, არა, ბატონო, - გამოსწორდა კაპრალმა. 'ეს ჩემი ბოლო ხაზია. მხოლოდ ერთი წუთის წინ წავიკითხე. არ გახსოვს, ბატონო?
(Now, where were we? Read me back the last line.''Read me back the last line,' read back the corporal who could take shorthand.'Not my last line, stupid!' the colonel shouted. 'Somebody else's.''Read me back the last line.' read back the corporal.'That's my last line again!' shrieked the colonel, turning purple with anger. 'Oh, no, sir,' corrected the corporal. 'That's my last line. I read it to you just a moment ago. Don't you remember, sir? It was only a moment ago.)
ამ ნაწყვეტი ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-დან, იუმორისტული და ქაოტური გაცვლა ხდება პოლკოვნიკსა და კაპრალს შორის. პოლკოვნიკი, იმედგაცრუებული და გაბრაზებული, ითხოვს კაპრალს, რომ გაიმეოროს ბოლო ხაზი, რომელიც მან უბრალოდ მოისმინა, მაგრამ კაპრალმა არასწორად განმარტავს თხოვნას. იმის ნაცვლად, რომ აღიაროს პოლკოვნიკის ბოლო ხაზი, იგი დაჟინებით მოითხოვს საკუთარი თავის მოხსენიებას, შექმნას დამაბნეველი და კომიკური ვითარება. ეს ასახავს აბსურდულობასა და არასწორ კომუნიკაციას, რომელიც გავრცელებულია სამხედრო გარემოში, წიგნში მთავარი თემა.
ურთიერთქმედება ხაზს უსვამს უფლებამოსილებასთან ბრძოლებსა და კომუნიკაციის გაფუჭებას, რომელიც ხშირად წარმოიქმნება ბიუროკრატიულ სისტემებში. პოლკოვნიკმა, რომელიც აღშფოთებულია სიბრაზით, ვერ გააცნობიერებს კაპრალის პერსპექტივას, ხოლო კაპრალი არ იცის პოლკოვნიკის იმედგაცრუების შესახებ. ეს სცენა მოიცავს წიგნის შესწავლას ომის ალოგური და ხისტი იერარქიული სტრუქტურების ხარვეზების შესახებ, რაც საბოლოოდ აჩვენებს ჰელერის კრიტიკას სამხედრო ცხოვრების შესახებ.