ჩვენი ცხოვრება ჩვენი არ არის. ჩვენ მიჯაჭვულები ვართ სხვებთან, წარსულთან და აწმყოსთან, და ყოველი დანაშაულითა და სიკეთით, ჩვენ ვიბადებით ჩვენს მომავალს.
(Our lives are not our own. We are bound to others, past and present, and by each crime and every kindness, we birth our future.)
ციტატა დევიდ მიტჩელის "ღრუბლოვანი ატლასიდან" ხაზს უსვამს ადამიანთა ცხოვრების ურთიერთდაკავშირებას. ის ვარაუდობს, რომ ჩვენს ინდივიდუალურ ქმედებებს, იქნება ეს კარგი თუ ცუდი, აქვს ტალღოვანი ეფექტი, რომელიც გავლენას ახდენს არა მხოლოდ ჩვენს, არამედ სხვების ცხოვრებაზეც. ეს ურთიერთდაკავშირება დროთა განმავლობაში ვრცელდება და გვაკავშირებს მათთან, ვინც ჩვენამდე მოვიდა და მათ, ვინც მოჰყვება. თითოეული ჩვენი არჩევანი ხელს უწყობს კოლექტიურ მომავალს, რომელიც ყალიბდება ჩვენი ურთიერთობებითა და გადაწყვეტილებებით.
ეს იდეა ხაზს უსვამს მოსაზრებას, რომ ჩვენ არ ვარსებობთ იზოლირებულად; ჩვენი ცხოვრება კაცობრიობის უფრო დიდ გობელენშია ჩაქსოვილი. სხვებთან ჩვენი კავშირების ამოცნობით, ჩვენ უფრო მეტად ვხვდებით იმ გავლენას, რაც გვაქვს სამყაროზე. ციტატა გვთავაზობს დაფიქრებას იმის შესახებ, თუ როგორ აყალიბებს ჩვენი წარსული, სავსე როგორც სიკეთით, ასევე არასწორი ქმედებებით, ჩვენი საერთო არსებობის ტრაექტორიას და იმ მემკვიდრეობას, რომელსაც უკან ვტოვებთ.