კაპიტანი "Catch-22"-ში განიცდის გამოცხადების მომენტს, რადგან ის აღმოაჩენს დამცავი რაციონალიზაციის ტექნიკას. იგი თითქმის უპრობლემოდ მიიჩნევს უარყოფითი თვისებების პოზიტიურებად გადაქცევას, რაც ასახავს პერსპექტივაში ღრმა ცვლას. ეს რეალიზაცია მას აღფრთოვანების გრძნობას იწვევს, რადგან ხედავს სიმარტივეს, რომლითაც ადამიანს შეუძლია გაამართლოს უზნეო ქმედებები მათი მნიშვნელობების გადახედვით. მისი შეხედულებისამებრ იწვევს ძლიერ გაგებას, თუ როგორ შეიძლება აღქმა შეცვალოს რეალობა.
ეს კონცეფცია ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ მორალური საზღვრები შეიძლება ბუნდოვანი იყოს რაციონალური აზროვნებით, რაც საშუალებას აძლევს ინდივიდებს გაამართლონ თავიანთი ქცევა, მიუხედავად მისი ეთიკური შედეგებისა. კაპელანი აღიარებს, რომ ამ აღქმის მანიპულირება მოითხოვს მცირე დაზვერვას, მაგრამ ხასიათის ნაკლებობას, რაც ხაზს უსვამს ბნელ კრიტიკას იმის შესახებ, თუ როგორ შეიძლება საზოგადოებამ შეაფასოს ან უყუროს ვიცე -მასკარაციას, როგორც სათნოებას. ეს ირონიული ბედისწერა ემსახურება ქაოტურ სამყაროში მორალური განსჯის მთლიანობის ეჭვქვეშ.