ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში, აზროვნების პროვოცირებული შედარება ხდება ბაყაყის ასაკში, თითქმის ხუთასი მილიონი წლის განმავლობაში და ამერიკის, როგორც ერის შედარებით ხანმოკლე არსებობა. ეს ხაზს უსვამს ცივილიზაციების მყიფეობას და აყენებს გამოწვევას ადამიანის მიღწევებში მუდმივობის ცნება. მიუხედავად ამერიკის ამჟამინდელი სიძლიერისა და კეთილდღეობისა, ბაყაყის მსგავსი ცხოვრების გრძელი ისტორია ბადებს კითხვებს იმის შესახებ, თუ რამდენ ხანს შეიძლება გაუძლოს თანამედროვე საზოგადოებებს.
განცხადება მკითხველს მოუწოდებს აისახოს ბუნების გამძლეობაზე, ვიდრე ადამიანის კონსტრუქციების ტრანზირება. მიუხედავად იმისა, რომ ამერიკა ამაყობს შეუდარებელი სამხედრო ძალით და ცხოვრების მაღალი დონის მიხედვით, ის შეხსენებას წარმოადგენს, რომ ისტორია ივსება ძლიერი ერით, რომლებიც საბოლოოდ შემცირდა. საბოლოო ჯამში, ეს ციტატა იწვევს მოფიქრებას მიმდინარე წარმატებების მდგრადობის შესახებ გეოლოგიური და ბიოლოგიური დროის მასშტაბების ფონზე.