ბაყაყი თითქმის ხუთასი მილიონი წლისაა. იქნებ ნამდვილად დარწმუნდეთ, რომ ამერიკა, მთელი თავისი სიძლიერითა და კეთილდღეობით, თავისი საბრძოლო კაცით, რომელიც მეორეხარისხოვანია და თავისი ცხოვრების სტანდარტით, რომელიც მსოფლიოში ყველაზე მაღალია, გაგრძელდება ისე, როგორც ... ბაყაყი?
(The frog is almost five hundred million years old. Could you really say with much certainty that America, with all its strength and prosperity, with its fighting man that is second to none, and with its standard of living that is highest in the world, will last as long as...the frog?)
ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში, აზროვნების პროვოცირებული შედარება ხდება ბაყაყის ასაკში, თითქმის ხუთასი მილიონი წლის განმავლობაში და ამერიკის, როგორც ერის შედარებით ხანმოკლე არსებობა. ეს ხაზს უსვამს ცივილიზაციების მყიფეობას და აყენებს გამოწვევას ადამიანის მიღწევებში მუდმივობის ცნება. მიუხედავად ამერიკის ამჟამინდელი სიძლიერისა და კეთილდღეობისა, ბაყაყის მსგავსი ცხოვრების გრძელი ისტორია ბადებს კითხვებს იმის შესახებ, თუ რამდენ ხანს შეიძლება გაუძლოს თანამედროვე საზოგადოებებს.
განცხადება მკითხველს მოუწოდებს აისახოს ბუნების გამძლეობაზე, ვიდრე ადამიანის კონსტრუქციების ტრანზირება. მიუხედავად იმისა, რომ ამერიკა ამაყობს შეუდარებელი სამხედრო ძალით და ცხოვრების მაღალი დონის მიხედვით, ის შეხსენებას წარმოადგენს, რომ ისტორია ივსება ძლიერი ერით, რომლებიც საბოლოოდ შემცირდა. საბოლოო ჯამში, ეს ციტატა იწვევს მოფიქრებას მიმდინარე წარმატებების მდგრადობის შესახებ გეოლოგიური და ბიოლოგიური დროის მასშტაბების ფონზე.