რამდენიმე თვეში გერმანელებს სცემენ. და იაპონიას ამის შემდეგ რამდენიმე თვის შემდეგ სცემენ. ახლა რომ დავთმობდი ჩემს ცხოვრებას, ეს არ იქნებოდა ჩემი ქვეყნისთვის. ეს იქნებოდა კათკარტისა და კორნისთვის. ასე რომ, მე ვაქცევ ჩემს ბომბს ხანგრძლივობას. ამიერიდან მხოლოდ ჩემზე ვფიქრობ.
(The Germans will be beaten in a few months. And Japan will be beaten a few months after that. If I were to give up my life now, it wouldn't be for my country. It would be for Cathcart and Korn. So I'm turning my bombsight in for the duration. From now on I'm thinking only of me.)
ციტატა ასახავს პერსონაჟის იმედგაცრუებას ომთან, პრიორიტეტულად ითვალისწინებს პირად გადარჩენას პატრიოტული მოვალეობის შესრულების გამო. იგი გვთავაზობს, რომ სპიკერი თვლის, რომ გერმანიისა და იაპონიის დამარცხება გარდაუვალია და კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ქვეყანას სიცოცხლის შეწირვის ღირებულებას, როდესაც ინდივიდუალურ ურთიერთობებს უფრო მეტი მნიშვნელობა აქვს. კეტკარტისა და კორნის ხსენება ხაზს უსვამს უფრო ღრმა კავშირს კონკრეტულ ადამიანებთან, ვიდრე ეროვნული სიამაყის აბსტრაქტული ცნებები.
ეს პერსპექტივა განასახიერებს აბსურდულობისა და თვითგადარჩენის თემებს ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22". მომხსენებლის ცვლა ფოკუსირება მოვალეობის შესრულებისადმი საკუთარი თავის ინტერესით ხაზს უსვამს ჯარისკაცების წინაშე მდგარ კონფლიქტურ მოტივაციებს, რაც ხაზს უსვამს პიროვნულ კრიზისს, სადაც ამხანაგებისადმი ერთგულება აჭარბებს ბრმა ერთგულებას ადამიანის ერს. საბოლოო ჯამში, ეს მომენტი იძენს წიგნის კრიტიკას ომის კრიტიკისა და მის ზნეობრივ სირთულეებს.