გონებას ეზიზღება ვაკანსია და ჩვევია ფანტომების მქონე ადამიანებისთვის.
(The mind abhors a vacancy & is wont to people it with phantoms.)
ციტატა „გონება სძულს ვაკანსიას და ახასიათებს მას ფანტომები“ დევიდ მიტჩელის რომანიდან „ღრუბლოვანი ატლასი“ ვარაუდობს, რომ ადამიანის გონება ებრძვის სიცარიელეს. როდესაც სიცარიელეს აწყდება, ის ინსტინქტურად ავსებს მას ფიქრებით, მოგონებებით ან წარმოსახვით, ვიდრე დუმილის ან არაფრის არსებობის საშუალებას აძლევს. ეს მიუთითებს ბუნებრივ მიდრეკილებაზე მნიშვნელობისა და ნარატივების ძიებისკენ, რაც ასახავს ჩვენს სურვილს დაკავშირება გამოცდილებასთან და იდეებთან.
მიტჩელი გულისხმობს, რომ ჩვენი ტვინი დაუნდობლად ქმნის გონებრივ კონსტრუქტებს ან ფანტომებს ჩვენი ცნობიერების დასაკავებლად. ამ ტენდენციამ შეიძლება გამოიწვიოს აზრებისა და შემოქმედების მდიდარი გობელენი; თუმცა, მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს რეალობის დაბნეულობა და დამახინჯება. ციტატა ხაზს უსვამს ადამიანის ფსიქიკის სირთულეს და ხაზს უსვამს იმას, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ჩვენთვის ინტერპრეტაცია ჩვენი გარემოსა და შინაგანი პეიზაჟების შესახებ, რათა თავიდან ავიცილოთ არასასიამოვნო ჭეშმარიტებასთან ან სიცარიელეს.