1942 წლის გაზაფხულზე გადაინაცვლა ძალიან ვნებიანი, სტრატეგიული დებატები იმის შესახებ, თუ სად უნდა შევიტანოთ პირველი შეტევა გერმანელებისა და იტალიელების წინააღმდეგ. ბრიტანელები ძალიან დამაჯერებლად ამტკიცებდნენ პრემიერ მინისტრის უინსტონ ჩერჩილის მხრიდან, რომ ეს იყო ძალიან მწვანე ამერიკული არმია, მწვანე ჯარისკაცები, მწვანე მეთაურები.
(The spring of 1942 was given over to a very impassioned, strategic debate about where we should first attack in counterpunching against the Germans and Italians. The British argued very persuasively on the part of Winston Churchill, prime minister, that this was a very green American Army, green soldiers, green commanders.)
ეს ციტატა ასახავს გადამწყვეტ მომენტს შეერთებული შტატების მეორე მსოფლიო ომში ჩართვის დასაწყისში. იგი ხაზს უსვამს იმ გამოწვევებს, რომელთა წინაშეც დგას ახალგაზრდა ამერიკელი სამხედროები, როდესაც ისინი ემზადებიან ღერძის კარგად ჩამოყალიბებულ ძალებთან, როგორიცაა გერმანია და იტალია. ტერმინი „მწვანე“, რომელიც გამოიყენება ამერიკელი ჯარისკაცების და მეთაურების აღსაწერად, ხაზს უსვამს მათ გამოუცდელობას და წინ უსწრებს სწავლის მნიშვნელოვან მრუდს. ამ პერიოდის განმავლობაში, აშშ მობილიზებას, წვრთნას და სტრატეგიას ახორციელებდა, რათა ომის დროს ეფექტური ძალა გამხდარიყო. ბრიტანელებმა, ომში თავიანთი დიდი საბრძოლო გამოცდილებით, მისცეს რჩევა და აღიარეს ამერიკული ძალების პოტენციალი და ნაკლოვანებები. ჩერჩილის დამაჯერებელი არგუმენტი ასახავს ბრიტანეთის სამხედრო ექსპერტიზის პატივისცემას და, შესაძლოა, ფრთხილ მიდგომას ჩართულობის მიმართ, ამერიკელების გამოუცდელობის გათვალისწინებით. ეს დებატები გადამწყვეტი იყო, რადგან მან ჩამოაყალიბა ადრეული ტაქტიკური გადაწყვეტილებები, რომლებმაც საბოლოოდ გავლენა მოახდინეს ომის პროგრესირებაზე ევროპასა და ჩრდილოეთ აფრიკაში. ის ასევე ხაზს უსვამს მოკავშირეთა თანამშრომლობის დინამიკას, სადაც გამოცდილი ვეტერანები, როგორიცაა ბრიტანეთი, ურჩევენ და ხელმძღვანელობენ ახალ აბიტურიენტებს. ისტორიის ამ ეტაპის გაგება ცხადყოფს მოთმინების, სწავლისა და სტრატეგიული დაგეგმვის მნიშვნელობას ომში, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მშვიდობიან დროში არმიიდან გლობალურ საბრძოლო ოპერაციებზე გადადიხარ. ის გვახსენებს, რომ ყველაზე ძლიერი სამხედრო ძალებიც კი იწყება დაუცველობით, მაგრამ გამოცდილებით, მენტორობითა და გამძლეობით, ისინი ვითარდებიან ძლევამოსილ და გამარჯვებულ ჯარებად.
