ორივემ იცოდა, რას ფიქრობდნენ, თუმცა არც ერთს არ უთქვამს: ტარინ გრანტს ჰქონდა ის, რაც სჭირდებოდა პრეზიდენტობისთვის. მას ჰქონდა ბიზნესის გამოცდილება, ესმოდა ეკონომიკასა და ფინანსებს, ფული ჰქონდა შეფუთული, შესანიშნავად გამოიყურებოდა, ჰქონდა გონება, რომელსაც ესმოდა აუცილებელი ღალატი: აბრეშუმის მაკიაველი.
(They both knew what they were thinking, though neither said it: Taryn Grant had what it took to be president. She had the business background, she understood economics and finance, she had the money wrapped up, she looked terrific, she had a mind that understood the necessary treacheries: a silken Machiavelli.)
ჯონ სენდფორდის "აბრეშუმის მტაცებლის" გმირები ურთიერთგაგებას იზიარებენ ტარინ გრანტის ლიდერობის პოტენციალის შესახებ. მიუხედავად იმისა, რომ არ გამოხატავენ თავიანთ აზრებს, აშკარაა, რომ ისინი აღიარებენ მის კვალიფიკაციას. გრანტი ფლობს ძლიერ ბიზნეს ჭკუას და ეკონომიკასა და ფინანსებს საფუძვლიანად ფლობს, რაც საპრეზიდენტო კანდიდატისთვის აუცილებელი თვისებებია.
მისი ფინანსური მხარდაჭერა კიდევ უფრო ამყარებს მის პოზიციას, აძლიერებს მის მიმზიდველობას. მისი შთამბეჭდავი რწმუნებათა მიღმა, გრანტი ასევე ხასიათდება მისი პოლიტიკური საზრიანობითა და სტრატეგიული აზროვნებით, რაც მას დიდ მოთამაშედ აქცევს პოლიტიკურ არენაზე. ატრიბუტების ეს კომბინაცია მიუთითებს მის მზადყოფნაზე ამაღლდეს ძალაუფლების პოზიციაზე.