მართა დრმონდს არ გააჩნდა ტვინის გადამწყვეტი სქემები, რაც ადამიანების უმეტესობას ეხმარება სათანადო ნავიგაციაში. მისმა მდგომარეობამ გავლენა მოახდინა მასზე ფიქრების ფილტრის უნარზე, რაც იწვევს ხშირი სოციალური შეცდომების მიღწევას. ტიპური ნერვული გზების ამ არარსებობამ მის ტვინში შექმნა მეტაფორული "ელექტრული პრობლემა", რამაც ხელი შეუწყო მის გამოწვევებს კომუნიკაციაში.
მართას, როგორც "ელექტრულმა პრობლემამ" ამ გაგებამ შესთავაზა მისი იდიოსინკრაზიების შემწყნარებლობის საშუალება. ამ ობიექტივის საშუალებით მისი ქცევის დათვალიერებით, უფრო ადვილი გახდა მისი ბრძოლების თანაგრძნობა და მისი უჩვეულო გზა სოციალური სიტუაციების ნავიგაციის უჩვეულო გზა, რაც ხელს შეუწყობს ტოლერანტობისა და თანაგრძნობის უფრო მეტ გრძნობას.