პოლკოვნიკ კორნის მმართველობის თანახმად, ერთადერთი ადამიანი, ვინც კითხვების დასმას აძლევდა, იყო ის, ვინც არასდროს ყოფილა. მალე ერთადერთი ადამიანი იყო, ვინც არასდროს დასმულ კითხვებს დაუსვამდა და სესიები საერთოდ შეწყდა, რადგან კლევინგერი, კაპრალი და პოლკოვნიკი კორნი შეთანხმდნენ, რომ არც შესაძლებელი იყო და არც აუცილებელი იმ ადამიანების განათლება, რომლებიც არასდროს არაფერს
(Under Colonel Korn's rule, the only people permitted to ask questions were those who never did. Soon the only people attending were those who never asked questions, and the sessions were discontinued altogether, since Clevinger, the corporal and Colonel Korn agreed that it was neither possible nor necessary to educate people who never questioned anything.)
"Catch-22"-ში, პოლკოვნიკ კორნი ადგენს კულტურას, სადაც დაკითხვა იმედგაცრუებულია, რასაც იწვევს სცენარი, სადაც მხოლოდ ისინი, ვინც თავს იკავებენ, გამოძიებას იკავებენ. ეს გარემო ქმნის ღრუ დისკურსს, რაც სხდომებს არაეფექტურად აქცევს და საბოლოოდ იწვევს მათ საერთოდ შეწყვეტას. ირონიაა, რომ დაკითხვის გამორიცხვით, ნამდვილი განათლებისა და გაგების შესაძლებლობა განადგურებულია.
ეს სიტუაცია ხაზს უსვამს ძალაუფლების დინამიკისა და შესაბამისობის ფართო კრიტიკას. შეთანხმება კლევინგერს, პოლკოვნიკ კორნსა და კაპრალს შორის ასახავს შემაშფოთებელ კონსენსუსს, რომ ზედმეტია იმ პირებთან ჩართვა, რომლებიც არ ეჭვქვეშ აყენებენ უფლებამოსილებას ან არ ეძებენ ცოდნას. ეს ხაზს უსვამს თვითკმაყოფილების საფრთხეებს და ორგანიზაციებსა თუ საზოგადოებებში კრიტიკული აზროვნების დაკარგვას.