"Catch-22"-ში, პოლკოვნიკ კორნი ადგენს კულტურას, სადაც დაკითხვა იმედგაცრუებულია, რასაც იწვევს სცენარი, სადაც მხოლოდ ისინი, ვინც თავს იკავებენ, გამოძიებას იკავებენ. ეს გარემო ქმნის ღრუ დისკურსს, რაც სხდომებს არაეფექტურად აქცევს და საბოლოოდ იწვევს მათ საერთოდ შეწყვეტას. ირონიაა, რომ დაკითხვის გამორიცხვით, ნამდვილი განათლებისა და გაგების შესაძლებლობა განადგურებულია.
ეს სიტუაცია ხაზს უსვამს ძალაუფლების დინამიკისა და შესაბამისობის ფართო კრიტიკას. შეთანხმება კლევინგერს, პოლკოვნიკ კორნსა და კაპრალს შორის ასახავს შემაშფოთებელ კონსენსუსს, რომ ზედმეტია იმ პირებთან ჩართვა, რომლებიც არ ეჭვქვეშ აყენებენ უფლებამოსილებას ან არ ეძებენ ცოდნას. ეს ხაზს უსვამს თვითკმაყოფილების საფრთხეებს და ორგანიზაციებსა თუ საზოგადოებებში კრიტიკული აზროვნების დაკარგვას.