როცა დიდ ქალაქში მიდიხარ - ნიუ-იორკში ხარ, ბოსტონში, ლოს-ანჯელესში - დადიხარ ქუჩებში და არავინ არაფერს გეუბნება. ეს იმდენად უპიროვნო ხდება, რადგან ამდენი ხალხია.
(When you go to the big city - you're in New York, Boston, you're in L.A. - you walk in the streets, and nobody says anything to you. It becomes so impersonal because there's so many people.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს დიდი ურბანული გარემოს უნიკალურ სოციალურ დინამიკას. როდესაც ქალაქები იზრდება ფართო და მჭიდროდ დასახლებული, პირადი ურთიერთქმედება ხშირად მცირდება, რაც ქმნის ანონიმურობის განცდას მოსახლეობაში. მიუხედავად იმისა, რომ ამან შეიძლება უზრუნველყოს თავისუფლებისა და კონფიდენციალურობის დონე, შეიძლება ასევე გამოიწვიოს გათიშვის ან მარტოობის გრძნობა. კონტრასტი ქალაქის ხმაურიან ცხოვრებასა და პატარა თემების უფრო ინტიმურ განცდას შორის ხაზს უსვამს მიზანმიმართული კავშირის მნიშვნელობას ჩვენს ხალხმრავალ სამყაროში. ის იწვევს დაფიქრებას იმაზე, თუ როგორ მოქმედებს ურბანული სივრცეები ადამიანის ქცევაზე და საზოგადოების კავშირებზე.
