ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში პერსონაჟი გამოხატავს იმედგაცრუებას საუბრის დროს, კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს, თუ რატომ არ ისჯებიან ან საყვედური არიან. ეს მომენტი ხაზს უსვამს უგულებელყოფისა და განადგურების უფრო ღრმა თემას, რადგან დაკითხვის მქონე ადამიანი გრძნობს ყურადღების ან აღიარების სურვილს.
ჰელერის მოთხრობა აბსურდულობას სერიოზულ ვალდებულებებთან ერთად აერთიანებს, რაც ასახავს, თუ როგორ ქაოსი და უფრო დიდი მოვლენები, როგორც აღლუმი, დაჩრდილა პირადი საჩივრები და ემოციური მოთხოვნილებები. ეს გაცვლა ასახავს პერსონაჟების წინაშე მდგარ ფართო კონფლიქტებს, რომლებიც მათ სურვილებს შორის კავშირისა და მათ გარშემო უზარმაზარი გარემოებებითაა დაჭერილი.