იოსარიანი ისეთი ინტენსიური სამწუხაროა მისი სიღარიბის გამო, რომ მას სურდა მისი ფერმკრთალი, სევდიანი, ავადმყოფი სახე დაეტოვებინა თავისი მუშტით და დაარტყა მას არსებობისგან, რადგან მან გაითვალისწინა ყველა ფერმკრთალი, სევდიანი, ავადმყოფი ბავშვი იტალიაში იმავე ღამით, რომელსაც სჭირდებოდა თმის შეჭრა და სჭირდებოდა ფეხსაცმელი და წინდები.
(Yossarian was moved by such intense pity for his poverty that he wanted to smash his pale, sad, sickly face with his fist and knock him out of existence because he brought to mind all the pale, sad, sickly children in Italy that same night who needed haircuts and needed shoes and socks.)
(0 მიმოხილვები)

"Catch-22"-ში, იოსარიანი განიცდის ღრმა მწუხარებას ღარიბი ინდივიდისთვის, გრძნობს უზომო მოთხოვნილებას, რომ ძალადობრივად აარიდოს სახის წინააღმდეგ, რომელიც სიმბოლოა უფრო ღრმა საზოგადოებრივ საკითხებზე. ეს ინტენსიური ემოცია ასახავს არა მხოლოდ პირად იმედგაცრუებას, არამედ კოლექტიურ თანაგრძნობას იტალიაში მრავალი, განსაკუთრებით გაღატაკებული ბავშვების ტანჯვისთვის.

ეს რეაქცია აჩვენებს იოსარიანის მწვავე ცნობიერებას მის გარშემო არსებულ უხეში რეალობის შესახებ და მისი ბრძოლა ემოციების შერიგებისთვის იმ უსამართლობებთან, რომელსაც იგი მოწმეა. მისი სურვილი აღმოფხვრის ამგვარი ტკივილის წარმომადგენლობას, მიგვითითებს რთული ურთიერთქმედებაზე თანაგრძნობასა და უმწეობას შორის სისტემური სიღარიბის პირობებში.

კატეგორიები
Votes
0
Page views
89
განახლება
იანვარს 27, 2025

Rate the Quote

დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა

მომხმარებლის მიმოხილვები

0 მიმოხილვის საფუძველზე
5 ვარსკვლავი
0
4 ვარსკვლავი
0
3 ვარსკვლავი
0
2 ვარსკვლავი
0
1 ვარსკვლავი
0
დაამატე კომენტარი და მიმოხილვა
ჩვენ არასოდეს გავუზიარებთ თქვენს ელფოსტას სხვას.
იხილეთ მეტი »

Other quotes in Catch-22

იხილეთ მეტი »

Other quotes in წიგნის ციტატა

იხილეთ მეტი »

Popular quotes

აჰა, თუ იტყვით, რომ მეცნიერება საბოლოოდ დაამტკიცებს, რომ ღმერთი არ არსებობს, მე უნდა განსხვავდებოდეს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად მცირეა ისინი უკან, ტადპოლამდე, ატომამდე, ყოველთვის არის ისეთი რამ, რასაც მათ ვერ ახსნიან, რამაც შექმნა ეს ყველაფერი ძიების ბოლოს. არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ცდილობენ ისინი სხვა გზით წავიდნენ - გააფართოვონ სიცოცხლე, თამაშობდნენ გენებით, კლონირებენ ამას, კლონირებენ, რომ ცხოვრობენ ას ორმოცდაათამდე - რაღაც მომენტში, ცხოვრება დასრულდა. და მერე რა ხდება? როდესაც ცხოვრება მთავრდება? მე ჩამოვჯექი. ხედავ? უკან დაიხია. მან გაიღიმა. როდესაც ბოლომდე მოდიხართ, სწორედ აქ იწყება ღმერთი. Mitch Albom