ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში, თხრობა იკვლევს ადამიანის ქცევისა და საზოგადოებრივი ნორმების სირთულეებს. პერსონაჟები ხშირად ახდენენ ომის აბსურდულობას და აჩვენებენ, თუ როგორ უმკლავდებიან ისინი სირცხვილს ნდობის ან ამპარტავნების დაპროექტებით. ეს პარადოქსი ხაზს უსვამს კრიტიკულ კომენტარს სიამაყისა და დაუცველობის ბუნების შესახებ, მიგვითითებს იმაზე
ციტატა ამ იდეას ნათლად ასახავს, რაც გულისხმობს, რომ სიამაყის გადაჭარბებული ჩვენება შეიძლება თავდაცვის მექანიზმად იქცეს. ეს ასახავს ირონიული ტენდენციის აღსანიშნავად, რისიც უნდა გვხვიდეთ, მიუთითებს ადამიანის ბუნების აბსურდულობაზე ქაოტური გარემოებების ფონზე. ეს დინამიკა ემსახურება რომანში მთავარ თემას, მოიცავს პიროვნულ მთლიანობასა და საზოგადოებრივ მოლოდინებთან შესაბამისობის აბსურდულობას შორის ბრძოლას.